Inovacione tehnologije i znanja zaposlenih
Vrsta: Diplomski | Broj strana: 58 | Nivo: Fakultet organizacionih nauka, Beograd

SADRŽAJ:
1. Tehnologija – menadžment pristup
1.1. Priroda, čovek, društvo i tehnologija
Veliki broj definicija i tumačenja pojma tehnologije vezuje se za činjenicu da su tehnologije danas sve više rasprostranjene, značajne i zastupljene u svim aktivnostima i operacijama kojima se čovek bavi. Različita tumačenja pojma tehnologije mogu se pratiti i kroz njihov evolutivni razvoj. Najraniji pristupi posmatrali su tehnologiju isključivo u vezi sa stvaranjem materijalnih dobara i tumačili ovaj pojam isključivo u vezi sa materijalnom proizvodnjom. Danas pojam tehnologije mnogo šire tumači i dalje mu se sveobuhvatniji smisao zahvaljujući:
njenom prisustvu i delovanju u svim oblicima čovekove delatnosti, u materijalnoj proizvodnji i van materijalne proizvodnje, i
efektima i uticajima tehnologije na sve oblasti čovekovog života i delovanja.
Na osnovu toga dolazi se do kompleksnih odnosa u okviru sistema priroda- čovek- društvo- tehnologija, gde se tehnologija može predstaviti u srži tog odnosa bliske povezanosti i međuzavisnosti.
Postoji realni odnos između prirode, čoveka i društva koji se preko tehnologije povezuju u zaokruženu, neodvojivu celinu, zatvoreni sistem. Shvatanje koje tehnologiju stavlja u žižu i sve odnose posmatra preko tehnologije i njenog razvoja, u suštini ima za cilj da još više naglasi prisustvo i značaj tehnologije u čitavom odnosu čoveka prema prirodi u društvu, što je u skladu sa značenjem tehnologije kao “posredničke” sile kojom čovek delujući na prirodu i društvo zadovoljava svoje raznovrsne potrebe.
1.1.1. Čovek i tehnologija
Raznovrsni su odnosi i veze koji se stvaraju između prirode, društva, čoveka i tehnologije, a centralni odnos se ostvaruje delovanjem čoveka na prirodu i društvo i razvoj tehnologija radi zadovoljenja potreba i ispunjavanja određenih ciljeva.
Slika 1
Posmatranje tehnologije kao sile koja se autonomno, nekontrolisano može da razvija i postavlja iznad čoveka i njegovih ciljeva bilo bi sasvim pogrešno.
Značaj, mesto i uloga čoveka je primarna: čovek delujući na prirodu i društvo razvija tehnologiju primerenu potrebama i ciljevima društva. Time se određuje mesto i uloga čoveka i tehnologije; čovek u svom aktivnom odnosu prema prirodi i društvu razvija tehnologije podređene njegovim potrebama.
Čovek inicira naučno-istraživački rad, sprovodi ga, stvara nove tehnologije, primenjuje ih krajnji je korisnik rezultata primene novih tehnologija, tako da su njegov značaj i uloga u to odnosu primarni.

---------- CEO RAD MOŽETE PREUZETI NA SAJTU. ---------- 

www.maturski.org 

 

MOŽETE NAS KONTAKTIRATI NA E-MAIL: [email protected]